Ο David H. Turpin, πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Βικτώριας, παρατήρησε μια ανησυχητική τάση μεταξύ των συναδέλφων του στον Καναδά: είτε ήταν εθελοντική είτε αναγκαστική, ο αριθμός των ατόμων που αποχωρούν αυξάνεται συνεχώς. Διαπίστωσε ότι κατά τη διάρκεια της πενταετίας από το 2006 έως το 2011, 12 πρόεδροι καναδικών πανεπιστημίων είχαν εγκαταλείψει τις δουλειές τους μέσα σε μόλις τρία χρόνια ή λιγότερο από τρία χρόνια. Από την πενταετία από το 2001 έως το 2006, μόνο τέσσερα άτομα βρέθηκαν σε αυτήν την κατάσταση. Αν και αυτά τα παραδείγματα μπορεί να φαίνονται λίγα, αντικατοπτρίζουν την κατάσταση του προέδρου πανεπιστημίου του ενός όγδοου της χώρας. Επιπλέον, διαπίστωσε επίσης ότι: Τον τελευταίο μισό αιώνα, η θητεία του προέδρου πανεπιστημίου έχει μειωθεί από 13 χρόνια τη δεκαετία του 1950 σε λιγότερο από 6 χρόνια τώρα. Όπως και ο Καναδάς, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν λίγα αξιόπιστα δεδομένα σχετικά με τη θητεία των προέδρων πανεπιστημίων. Πιστεύεται γενικά ότι η μέση διάρκεια των προέδρων πανεπιστημίων είναι 8-10 χρόνια.
Προς το παρόν, το Πανεπιστήμιο Πανεπιστημίων και Κολλεγίων στον Καναδά βοηθά τον διευθυντή του Τόμπιν να επεκτείνει το πεδίο της έρευνάς του. Ο Πολ Ντέιβιντσον, πρόεδρος της επιτροπής, δήλωσε: «Έχουμε αναγνωρίσει την ανάγκη να εργαστούμε σκληρά για να κατανοήσουμε αυτό το φαινόμενο». Σημείωσε ότι από το 2009, 47 από τους 95 προέδρους πανεπιστημίων στον Καναδά έχουν διοριστεί πρόσφατα.
Ο Πρόεδρος Τόμπιν πρόσθεσε ότι αυτό είναι μόνο ένα προκαταρκτικό εύρημα και ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθεί αυτή η τάση και να προταθούν λύσεις. Πιστεύει ότι η πίεση στους σημερινούς ηγέτες των πανεπιστημίων αυξάνεται, κάτι που μπορεί να είναι ένας από τους κύριους λόγους για την πρόωρη αποχώρησή τους.
Ο ίδιος ο Τόμπιν θα αποχωρήσει από τη θέση του προέδρου του Πανεπιστημίου Βικτώρια τον Ιούνιο του 2013. Εργάζεται στη θέση αυτή εδώ και 12 χρόνια. Ως εκπαιδευμένος φυτοχημικός και ψυχολόγος, σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τις επιστημονικές του μεθόδους για να συνεχίσει τη μελέτη του σχετικά με τη θητεία των προέδρων καναδικών πανεπιστημίων. Ανεξάρτητα από το πού εστιάζει την προσοχή του, ο Πρόεδρος Τόμπιν εξακολουθεί να πιστεύει ακράδαντα ότι η ηγεσία ενός πανεπιστημίου είναι «το πιο όμορφο έργο στον κόσμο».